Νέες απαιτήσεις προβάλει τώρα η Άγκυρα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την επίλυση του κυπριακού που οδηγούν τις συνομιλίες σε πλήρες αδιέξοδο. Όχι μόνο δεν έδειξε καμιά διάθεση για έναν έντιμο συμβιβασμό, αλλά αντίθετα προώθησε μέσω του τουρκοκύπριου ηγέτη Μεχμέτ Αλί Ταλάτ στο Πρόεδρο Χριστόφια ένα απαράδεκτο κείμενο που ευθέως υπονομεύει την παρουσία του ελληνισμού στην Κύπρο. Καθιστά κυρίαρχη την Τουρκία στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα της Μεγαλονήσου και ταυτόχρονα επιδιώκει την τουρκοποίηση και του ελεύθερου τμήματος της Κύπρου.
Ούτε λίγο ούτε πολύ ζητάει από την Κυπριακή Δημοκρατία να αποδεχθεί την ελεύθερη διακίνηση και εγκατάσταση των ογδόντα εκατομμυρίων Τούρκων σε ολόκληρο το νησί. Θεώρει η Άγκυρα ότι θα πρέπει να έχουν οι Τούρκοι τα ίδια δικαιώματα με τους Έλληνες που διακινούνται ελεύθερα στην Κύπρο λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης από τώρα, πριν δηλαδή και αν βεβαίως, περάσουν το κατώφλι της Ευρώπης.
Παράλληλα ανεβάζουν τις απαιτήσεις τους στο θέμα της μελλοντικής συγκυβέρνησης ζητώντας 40-50% της εξουσίας μολονότι πληθυσμιακά οι τουρκοκύπριοι είναι το 18%.
Ζητούν επίσης τα δύο συνιστώντα κρατίδια να μπορούν να συνάπτουν χωριστές διεθνείς συμβάσεις, γεγονός που παραπέμπει σε δύο διαφορετικά κράτη,
Επιμένουν τέλος στη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας και στην ίδρυση ενός νέου συνεταιρικού κράτους. Επαναφέρουν το θέμα του βέτο για τον Πρόεδρο και των Αντιπρόεδρο που θα προέρχονται από την ελληνοκυπριακή και την τουρκοκυπριακή κοινότητα που θα εναλλάσσονται για τρία και δύο χρόνια αντίστοιχα στη μία και την άλλη θέση.
Αυτά τα δεδομένα οδηγούν σε ναυάγιο τις συνομιλίες που ήδη διεξάγονται εδώ και δεκαοκτώ μήνες.
Ήδη το τέλος των τριήμερων εντατικών συνομιλιών Χριστόφια – Ταλάτ ουδέν απέδωσε. Παραμένει με ερωτηματικά ο λόγος της τηλεφωνικής παρέμβασης σε Χριστόφια-Ταλάτ τόσο της υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Χίλαρι Κλίντον όσο και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Μπαν Γκι Μουν.
Το να ενθαρρύνουν τις δύο πλευρές να συζητήσουν να συζητούν σε τίποτα δεν ωφελεί αν οι απόψεις και οι στόχοι είναι εκ διαμέτρου αντίθετες.
Η ελληνοκυπριακή πλευρά επιδιώκει έναν έντιμο συμβιβασμό και ένα ομόσπονδο κράτος με βιώσιμο και λειτουργικό σύστημα διακυβέρνησης. Έχει κάνει ήδη συμβιβασμούς για τους όποιους και επικρίνεται έντονα ο Πρόεδρος Χριστόφιας στο εσωτερικό μέτωπο όπως αυτός της εκ περιτροπής Προεδρίας και η αποδοχή της παραμονής πενήντα χιλιάδων εποίκων για να εισπράξει την τουρκική αδιαλλαξία με το έγγραφο των απαράδεκτων προτάσεων στο ανώγειο της.
Με αυτή την έννοια οι συνομιλίες όπως όλα δείχνουν δεν οδηγούνται πουθενά και γίνονται για τα προσχήματα. Η Τουρκία μετά τον «καλό» Ταλάτ θα φέρει στο προσκήνιο μετά τις εκλογές στα κατεχόμενα τον προσεχή Απρίλιο τον «κακό» Έρογλου που είναι κόπια του Ραούφ Ντενκτάς αρχιτέκτονα του βίαιου διαχωρισμού στην Κύπρο κι αυτό το γεγονός προσθέτει προσχήματα για μια ακόμη άκαρπη λήξη των συνομιλιών. Ο Έρογλου πολύ απλά λέει ότι πιστεύει σε μια συμφωνημένη διχοτόμηση που την χαρακτηρίζει και την πλέον βιώσιμη λύση.
Στην ελεύθερη Κύπρο το εσωτερικό μέτωπο εμφανίζεται διασπασμένο, ενώ γεγονότα όπως αυτό της κλοπής της σορού του τέως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Τάσσου Παπαδόπουλου και της δολοφονίας του εκδότη και ιδιοκτήτη ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης δημιουργούν πολλά ερωτήματα που εύκολα συνδέονται συνειρμικά με το κυπριακό και την αδιέξοδη πορεία του, έστω κι αν κάποια στιγμή οι έρευνες οδηγηθούν σε διαφορετικά αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου